Precisie Landbouw bestaat al.
Ultra Precisie Landbouw (of kortweg: UPL) is een begrip dat niet bestaat. Ik heb het verzonnen om het verschil aan te geven met het begrip "Precisie Landbouw" (of kortweg: PL). En dat begrip bestaat wel. Het wordt gebruikt in de reguliere landbouw en in de biologische landbouw. PL is een implementatie van enkele moderne technieken, die tegenwoordig ook beschikbaar zijn voor de landbouw. PL werkt namelijk grofweg met een combinatie van GPS op de landbouwvoertuigen en satellietfoto’s. Als dit ook nog gekoppeld is aan een opbrengstmeting tijdens het oogsten, dan is er sprake van PL. De landbouwer blijft dus al het werk doen en heeft hooguit een extra, maar duur, hulpmiddel om bijvoorbeeld nauwkeuriger te bemesten of te spuiten. Ook zou het kunnen bijdragen aan het opstellen van een gerichter bouwplan. Er bestaan echter nog geen harde onderzoeksgegevens waaruit blijkt of deze techniek ook daadwerkelijk opbrengstverhogend of kostenverlagend werkt. Het is echter geenzins precies. Het werkt bovendien enkel buiten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de implementatie van PL wereldwijd slechts langzaam op gang komt.
Waarom UPL?
UPL gaat een stap verder. Een slimme, autonome robot is niets nieuws, vliegtuigen kunnen vliegen zonder piloot. Dit betekent dat daar waar ruimte is om te investeren, er ook slimme apparatuur gebouwd kan worden. Landbouwmechanisatie is ook niets nieuws, kijk om je heen in Nederland. Als deze echter veel slimmer zou zijn, dan zouden er een aantal voordelen van een samenvoeging van deze 2 begrippen evident worden. Toch is de combinatie van beiden nog ver te zoeken, terwijl er een aantal voordelen voor de hand liggen:
- Kwaliteit verbetering, bijvoorbeeld door ziekteherkenning (passief: een robot kan andere dingen herkennen dan mensen).
- Millieu ontlasting, er is minder chemie nodig (actief: onkruid wieden bijv. , of insecten vangen).
- Economisch voordeel, minder manuren nodig, de robot doet het tenslotte zelf en 24 uur per dag (economisch effect).
Van mechanica naar robotica.
Op het internet zijn er een aantal aanzetten in de richting te vinden, maar deze zijn niet meer dan een aanzet en zijn eigenlijk een ombouw van mechanisaties die nog steeds menselijk toezicht en inzicht nodig hebben. Het betreft hier veelal bestaande landbouwapparaten (zoals bijv.: rooiers) die worden voorzien van slimme electronica. De logica (software) is een interface tussen enerzijds de mechanica en anderzijds de sensoren zoals een set van ogen, oren en neus of andere electronische sensoren. De kunstmatige intelligentie verknoopt alles met elkaar. In de huidige landbouwmechanisatie is interfacing naar sensoren bijna onmogelijk: Hoe vertel je bijvoorbeeld een trekker dat hij gas moet geven en moet schakelen en vervolgens een rooier moet aanschakelen? Over bijv. het besturen van een trekker op een kopakker hebben we het geeneens: volstrekt onmogelijk. Kortom de mechanica zal van een totaal ander concept moeten uitgaan om een robotisering te kunnen realiseren. Het is erg moeilijk (praktisch eigenlijk onmogelijk) om dit met bestaande machines te bereiken. Dat UPL niet in bestaande landbouwmechanisatie kan worden ingebouwd hoeft overigens voor landbouwrobots niet direct een nadeel te zijn, want dan kan er met lichtere mechanica gewerkt worden die bijvoorbeeld kan doorwerken onder natte condities.
Van robotica naar mechanica.
Er heeft een project in de Wieringermeer gelopen dat in deze richting werkt. Hun "Automaatje" haalde op vrijdag 26 september 2003 de Telegraaf met een foto, genomen op een landbouwbeurs in Noord-Holland. Het nadeel van dit project is dat er voor de positiebepaling een heel duur syteem van extra zendmasten moeten worden opgezet. Niet alleen de zendmasten zijn duur, maar ook de jaarlijkse rechten voor het gebruik van de frequentie. Ook de positie apparatuur in hun "Automaatje" is veel duurder dan in het Farmbot concept.
Heel belangrijk voor het slagen van Farmbot is dat de positiebepaling goedkoop en nauwkeurig is.
Er bestaan diverse redenen waarom robots tot op heden nog niet op grote schaal actief zijn in de landbouw:
- De huidige gemechaniseerde units lenen zich erg slecht voor robotisering. Ze zijn puur mechanisch en daarom laten ze zich praktisch niet aanpassen als robot. In deze mechanische wereld lijkt te gelden dat dat een grotere schaal tot een economischere productie leidt. In de robotwereld is het juist de bedoeling dat er een optimale schaal gevonden wordt. De Nederlandse landbouw is natuurlijk sterk gemechaniseerd. En daar waar de mechanisatie op grote schaal heeft toegeslagen, daar zal de introductie van robots weinig economische invloed hebben. In de tuinbouw daarentegen vindt nog redelijk veel handwerk plaats.
- De electronica is (nog) niet slim genoeg en moet op maat worden gemaakt. Er bestaat helaas bijzonder weinig standarisatie in de robot-wereld. Er is eerder een neiging tot anti-standaardisatie onder roboteers.
- Deelsystemen zijn nog te duur. Er bestaat nog geen instap-model. Een dergelijk model zal wel nodig zijn tijdens de introductie van de eerste echte modellen. Het zou natuurlijk mooi zijn als een instapmodel zichzelf aantoonbaar kan terugverdienen. Dit is vooral dan te bereiken indien er éénduidig wordt bespaard op arbeidskosten. Bovendien zou het voor een zo groot mogelijke groep tuinders interessant moeten zijn om een redelijke serie te kunnen bouwen.
- Er bestaan nog geen harde gegevens over opbrengstverhogingen of kostenverlagingen.
- Robots waar dit onderdeel wordt gebruikt
|
|
- Algemene informatie
|
| Laatste verandering | 2022-06-10 |
| Soort onderdeel | Florigs | |
| Status | Verouderd | |
| KYcode | |
| Prijsindicatie | 0,00 |
| Sketchvoorbeeld | |
| Pinout | |
| Icon | botigs/icons/upf.png |
| Publiceer | Nee |
| Up to date | Nee |
